Blues in Genk Hotel Ford Genk (Bij Michel) zaterdag 22 juli 2017 reporter & photo: Freddie website artists: Black Cat Bisquit (B) - Gas House Gorillas (US) - The Blue Clay (B) after party: Sudden Lee (B) website organisatie: Hotel bij Ford © Rootsville 2017

Na Blues Peer is het bijna traditioneel afspraak bij Michel voor 'Blues in Genk'. In hotel 'Bij Ford' is het ook al enkele jaren verzamelen geblazen wanneer Michel zijn eigen festival in de achtertuin van het hotel laat doorgaan. Geen grote ronkende namen maar wel ambiance verzekerd al zou het dit jaar wel even anders gaan worden.

Ze beginnen aan het hoofdgedeelte van dit gezellig samen met de Limburgse formatie 'Black Cat Biscuit'. Voor deze 5-koppige formatie is het aftellen geblazen en wordt het stilaan een generale repetitie voor de finale van de 'Belgian Blues Challenge' die zal doorgaan op 21 oktober in CC Palethe te Overpelt. Black Cat Biscuit, dat zijn Bart ‘Yasser’ Arnauts op vocals en guitars, harper Kris Rogiers (Mark Sepanski ligt ergens aan één of ander strand), gitarist Stanley Patty en de ritme sectie bestaande uit Patrick ‘Pat Alley’ Indestege en zoon van zijn vader, drummer Jeff ‘junior’ Gijbels.

Ondanks de dreigende voorspelling bleef het bij aanvang nog droog. Dus tijd om oerde op zaken te stellen en eraan te beginnen met een instrumentaaltje. De sterkte van deze 'Black Cat Biscuit' is dat ze hoofdzakelijk eigen originals brengen die haast zonder schroom met de traditionals die we kennen kunnen wedijveren. Met 'I Don't Know' wordt het hier meteen een sing-a-long maar komen er ook de eerste druppels te vallen. Doordat iedereen al het zekere voor het onzekere nam kwam de ruimte voor het podium leeg te staan en verschool iedereen zich aan de overdekte ruimten voor de togen. Good voor de omzet minder goed voor de sfeer natuurlijk.

Na het lichtjes met country doorspekte 'Bad James' krijgen we nog een uitstekende Bart aan de cigaarbox met een heerlijke portie slide maar na 'Train 66' moesten de heren in allerijl afdruipen want er stond nog een verovering van Houffalize op het programma vanavond. Nee niet om een mountainbike wedstrijd te gaan rijden maar om Wallonië te veroveren met hun heerlijke blues. Toch ook nog even de 'katjes' tot verantwoording roepen...hoe zit dat nu met die CD?

Als tweede band op de affiche vanavond kom ik meteen bij een Amerikaanse rockabilly band die ik al voor de derde keer zie in twee dagen. Deze 'Gas House Gorillas' komenl uit New York City brengen ons rauwe rockabilly verweven met jump blues en noemen dit Punk-Americana. Een viertal dat bestaat uit de gorillas Rick Fink, Crusher Carmean, Oscar Rodriguez en Dave Moore. Na het optreden van afgelopen nacht kan ik verzekeren dat het dolle pret wordt met Rick Fink & co.

De regen viel op dit moment al met bakken uit de lucht maar dit kon de pret niet drukken bij deze gorillas. Met 'Cookin' With Gas' lieten ze al meteen een stevige indruk achter al kon er helaas niet gedanst worden of ze moesten gaan overschakelen naar de soundcheck van 'Singing in The Rain'. Professionals als ze zijn bleven deze 'Gas House Gorillas' toch maar doorgaan met nummers als 'Party On The Second Floor' en Rick Fink deed zelfs een poging om doorheen de regen te spurten om in de korts bijzijnde oeverdekte ruimte voor enig entertainment te zorgen.

Dat ging er nog in maar toen...KNETS...toen ging het licht uit en werd er beslist door deze Gorillas om maar voor veiligheid te kiezen en alles te gaan inpakken alvorens een stroomstoot te moeten verwerken. Een Crisisvergadering dan? Zelfs onder het kleinere afdak moesten we allemaal al korter bij elkaar gaan staan doordat hier ook de regen begon binnen te druppelen. Driekwart uur later was er nog geen verandering in de weersomstandigheden en heb ik maar besloten om mijn tenten op te rollen. Of het festival is kunnen verder gaan weet ik op dit eigenste moment nog niet maar met de meteo in gedachten was het misschien raadzaam geweest om over het podium een stuk plastiek te leggen als extra bescherming...

Via de Oetersloeverse tam tam vernam ik nog dat 'The Blue Clay' hun set hebben kunnen afwerken onder de volle en overdekte 'pato' van het hotel ;-). Dit Quartet bestaande uit 'Little boy' Wout Verhelst, Johnny Roscoe, Repete van Merode en Geert De Block (Stekense Blues Club) brengen voornamelijk akoestische blues soms met een vleugje Americana en Folk. Ook Tex-Mex en zydeco invloeden zijn bij hen niet vreemd wat alleen maar kan toedragen tot gezelligheid. Met al diverse festivals op hun conto zoals Kwadendamme, Zoetermeer, Zelzate en Geldrop werd zo ook den hof van Michel aangevinkt.

De after party inside werd verzorgd door 'Sudden Lee'. Sudden Lee is een samenwerking van muzikanten uit Aarschot en Genk en hebben al meermaals de after-party op Gevarenwinkel voor hun rekening genomen. Nick, Bernd, Nino en Sjel zijn verantwoordelijk dat het hier nog een tijdje zal gaan duren.

Weken geleefd in extreme droogte en nu dit. 't Zal België wel zijn zeker en dus maar hopen op een betere editie in 2018. Om nog te antwoorden op een vraag...who's counting?